Menu

De zin en onzin van loslaten

Ik werd geïnspireerd om dit blog te schrijven door de vraag van iemand.
Ze wilde graag meer weten over ‘loslaten’ en hoe je dit het beste kunt doen?
Nu heb ik behoorlijk wat ervaring hiermee mogen opdoen door mijn leven heen.
En tegelijkertijd realiseer ik mij dat dit míjn waarheid is. Resoneert dit met jou dan kan ik je op weg helpen door dit met je te delen.

Dus zo op deze laatste dag van 2019 wil ik je dit meegeven.
Hoe je jezelf vrij kunt maken van dat wat jou niet meer dient. En deel ik mijn oudjaars ritueel.

‘Je moet loslaten…’

Weet je hoe vaak ik dit zinnetje heb gehoord in mijn leven? Nou, te vaak (en blijkbaar ook weer niet). De eerste tig jaren heb ik het geloofd. En betekende loslaten voor mij dat ik me niet meer bezighield met ‘het’ item, probleem, verdriet of welke shit het ook was dat ‘losgelaten’ moest worden. Wanneer je het maar vaak genoeg hoort geloof je het ook, toch?

Volgens Van Dale (ensie.nl) betekent loslaten “niet vasthouden, vrijlaten”. Niet vasthouden aan, riep bij mij ook weerstand op. Want hoe kan ik nu niet vasthouden aan iets wat zo vasthoudt aan mij?

Door de jaren heen ben ik gaan ervaren dat loslaten betekent dat, dat wat zo bij je is en niet weg wil, eerst gezien mag worden. Het blijft omdat het niet de aandacht heeft gekregen dat het nodig heeft. Er schuurt nog iets, dat onbestemde dat zich misschien aandient als onrust en uiteindelijk een rauw verdriet blijkt te zijn. Hoe kun je dat dan zomaar aan de kant zetten? Niet toch? Zoiets blijft terugkomen. Met steeds weer een andere vorm, maar loslaten doet het niet!
En mijn ervaring is inmiddels dat datgene dat zo bij je blijft,  er voor een reden is.

Het erkennen en doorleven van dat wat je wilt loslaten vraagt om acceptatie.

Erkenning dat het er is. Omdat ertegen vechten heel vermoeiend is.
Toen mijn oudste zoon uit huis trok zo’n vier jaar geleden hoorde ik om me heen dat wat ik voelde er bij hoorde. Ik weet niet hoe het bij jou werkt, maar in die tijd, wanneer ik dit net teveel hoorde werd ik stil. Ik stopte met delen van wat ik voelde.
Ik moest het maar loslaten.

Gelukkig heb ik geleerd en weet nu beter.
Accepteer wat er is, erken en voel. Ja, je mag je verdrietig voelen. Ja, je mag boos zijn. Ja, je mag…
Zie het onder ogen. En als het je helpt, ga er mee in gesprek.
Vraag wat er gezien mag worden.
Soms zijn er ongeziene delen in ons, bij het kleine kind in ons, of het grotere kind.
Vraag, ga er bij zitten. Trek erop uit de natuur in en start met VOELEN!
Doorleef wat nodig is en het ‘laat jou los’!

Het is in mijn visie de enige weg naar meer heelheid in jezelf. En dat alles met heel veel (zelf)compassie.

Ik heb mijn weg hierin gevonden door o.a. rituelen, meditatie en mijn Reiki-lijke reis.
Een weg van hobbels en dalen. En zo de moeite waard.
Vandaag heb ik daarvoor in een ritueel zaken verbrand die ik heb mogen doorleven dit jaar en wil vrijgeven in 2020.
Daar heb ik naartoe gewerkt.
En dat werkt bevrijdend.

Ik wens je een mooie afsluiting van deze oudjaarsdag.
Dat je jezelf heel veel vrijheid mag geven!

“Iets laat pas los als het één geheel kan zijn met jou.”

Meer lezen…?

Met Bezieling, Dagboek van een zorgondernemer

Met Bezieling, Dagboek van een zorgondernemer

Met Bezieling, Dagboek van een zorgondernemer Voordat ze in 2016 als zzp’er is gaan werken, is Brigitte van Met Bezieling ruim vijfentwintig jaar in de zorg werkzaam geweest. Ze deelt nu haar vroegere en huidige ervaringen van lief en leed. Met Bezieling zet zich ook...

Lees meer