Menu

En waar is mijn plek in het hele verhaal?

Ik zat naast haar. In de pauzes tussen haar vertellen zag ik haar kaken klemmen.
Ze vertelde over haar droom. Soms glinsterden haar ogen, maar de meeste tijd waren ze een beetje dof.
Nee, ze was niet ongelukkig liet ze me weten. Wat was het dan wel vroeg ik aan haar.
Nou, haar droom ging niet door!
Ze had het een tijd latenrusten.
Ze had zichzelf getroost met gedachten als dat het nu niet de juiste tijd was.
Dat het zo wel zou moeten gaan.

Je herkent het vast wel

Van die tijdelijke geruststellingen.
In die tussentijd had ze ook haar balans opgemaakt.
Alles, tot in de puntjes, uitgezocht.

Haar werk, daar was ze best wel tevreden over.
Ze kreeg erkenning voor wat ze deed.

Erkenning voor hoe ze het deed. Mensen vroegen haar van alles. Kortom, niet vervelend maar wel steeds meer van hetzelfde.
Of ze er nog blij van werd vroeg ik haar.
Een overduidelijk NEE kwam er in no-time achteraan.

Haar gezin, ze vindt het prachtig. Heerlijk genieten.
Ze was zelfs minder gaan werken om bij haar kinderen te zijn.

En toch…
Met haar partner dat zit ook wel goed.
Wel merkte ze dat zij steeds positiever was gaan denken.

En daar zaten ze steeds minder op één lijn.

Ze keek me aan, trok haar wenkbrauwen op.
Haar handen openden zich, vragend hief ze deze op.

Ze vroeg: ”En waar blijf ik nu in dit hele verhaal?”

Wie herkent dit niet?
Je hebt schitterende dromen. Helemaal uitgewerkt.
Het plan ligt klaar.

Als in een film is het in je hoofd. Je hebt zelfs de inrichting al verbeeld. En toch…
Om welke reden dan ook gaat het niet door.
Het blijft malen. De carrousel van gedachten gaat draaien.
Je droom blijft intern.

Je gaat geloven dat het niet kan.
Je bevestigt je gedachten. Intern blijft het doordraaien.

Je wordt boos en raakt gefrustreerd.
Niet alleen op jezelf, maar ook op de mensen om je heen.

Hoe lang ga je blijven zitten op die carrousel?

Oh, damn. Ooit was dit ook mijn verhaal. Met een andere droom, maar wel met míjn droom.
Ik zette mijn droom aan de kant. Boosheid en twijfel waren jaren mijn bondgenoot.
Die hielden mijn carrousel draaiende.
En ik raakte zo gewend aan het draaien in hetzelfde rondje, dat ik lang dacht dat het zo moest.
Totdat ik er ziek van werd.

Ik leerde kiezen. Richting kiezen. Koers zetten, anders wordt er voor je gekozen.

JA! Ik kies voor mij. JA!

Wat een bevrijdend gevoel om te kiezen voor jezelf.
Kiezen geeft ruimte.
Kiezen geeft een gevoel van vrijheid.
Kiezen creëert kansen en mogelijkheden.
Kiezen voor jou brengt rust!

Wat ga jij kiezen?

Meer lezen…?

Met Bezieling, Dagboek van een zorgondernemer

Met Bezieling, Dagboek van een zorgondernemer

Met Bezieling, Dagboek van een zorgondernemer Voordat ze in 2016 als zzp’er is gaan werken, is Brigitte van Met Bezieling ruim vijfentwintig jaar in de zorg werkzaam geweest. Ze deelt nu haar vroegere en huidige ervaringen van lief en leed. Met Bezieling zet zich ook...

Lees meer